theatre

Πίκρα, απογοήτευση και κατήφεια… ίσως είναι μερικά από τα συναισθήματα που πλημμυρίζουν κάποιον, όταν λαμβάνει μέρος σ’ ένα διαγώνιο και το αποτέλεσμα δεν τον ικανοποιεί, δεν του επιτρέπει να γευτεί τη χαρά της επιτυχίας.

Αφορμή για να γράψω αυτές τις αράδες στάθηκε η ανακοίνωση των νικητών για τα βραβεία Public, που αρκετοί «δημιουργοί» έλαβαν μέρος, αλλά και τα διάφορα σχόλια στα social media!

Ταπεινή μου άποψη λοιπόν είναι, ότι κανένα βραβείο δεν είναι ικανό να σε ονομάσει «συγγραφέα», μιας και αυτός ο τίτλος δεν χαρίζεται, αλλά κατακτιέται με κατάθεση ψυχής μέσα από τα γραπτά μας, αλλά και διαρκεί επιμονή σε αυτό που κάνουμε, θέτοντας ως απαραβίαστο όρο στη γραφή μας, το να μην προδώσουμε αυτούς που πίστεψαν σε μας και τη γραφή μας.

Αυτοί είναι που μας στηρίζουν, μας ακολουθούν και μας διαβάζουν… ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Αυτοί και κανένας άλλος. Ούτε διαφημιστής, ούτε κριτικός και πολύ περισσότερο ούτε ένα «κατευθυνόμενο» βραβείο, ανεξάρτητα του αποτελέσματος!

Ναι, κατευθυνόμενο είναι από τη στιγμή που ο κάθε υποψήφιος έχει τη δυνατότητα να στείλει στους φίλους του μήνυμα «Ψηφίστε με» και εύλογα να αποσπάσει τόσους ψήφους, όσους και οι φίλοι του…

Βέβαια, αν όλοι αυτοί που ψήφισαν είχαν διαβάσει τα βιβλία ή έστω μερικές σελίδες τους και δεν ψήφισαν κατά παραγγελία, σίγουρα το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό, όπως και το επίπεδό μας. Δυστυχώς όμως σε τούτη την έρμη χώρα, το περιτύλιγμα μετράει και όχι το περιεχόμενο…

Έτσι, γιατί να χολοσκάει κάποιος που δεν πήρε το «βραβείο»; Γιατί να τον παίρνει η αποκάτω και να ζητάει τη συμπόνια του κόσμου; Γιατί να «μειώνει» τον εαυτό του στο μυαλό ενός σοβαρού αναγνώστη του και ακόμα πολύ περισσότερο γιατί να σπαταλάει το χρόνο του σε ανούσιες συζητήσεις, την ίδια ώρα που θα μπορούσε να γράψει το επόμενο βιβλίο του;

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας σταματήσουμε να κάνουμε παιχνίδια εντυπωσιασμού μέσα από τα διαδικτυακά μέσα, μιας και ούτε ένα βραβείο θα μας κάνει καλύτερους, ούτε θα εκτοξεύσει τις πωλήσεις των βιβλίων μας, όταν γύρω μας ο κόσμος πεινάει και κάθε ευρώ βγαίνει με δυσκολία από την τσέπη μας…

Ευχή, το καλύτερο βραβείο να το πάρουμε από τους αναγνώστες μας, μιας και αυτό είναι το μόνο αληθινό…

Παύλος Ανδριάς