Ξεχάστε τις παλιές παραγγελίες στον καφενέ: έναν ελληνικό ναι και όχι ή έναν διπλό βραστό προς το γλυκό ή ακόμα ένα φρέντο εσπρέσο με στέβια, καθώς από 1η Ιουλίου ο καφές θα εντάσσεται στα ακριβά ροφήματα, αφού κρίθηκε «ένοχος» για πολλαπλές εγκεφαλικές – νευροσπαστικές εκρήξεις και «αιτία» συνάθροισης πολλών ατόμων, με επικίνδυνο θέμα συζήτησης!!!
Μόδα ήταν και πάει η αγαπημένη συνήθεια όλων μας, η αθώα και χαλαρή συνύπαρξη μ’ ένα καφέ συντροφιά, η αφορμή για να συναντηθούμε με κάποιον και να πούμε τα δικά μας, να ανταλλάξουμε απόψεις ή ακόμα και να αφεθούμε στην αρωματική μυρωδιά του…
Τα ωραία τελειώνουν κάποια στιγμή και να, φτάσαμε στο σημείο να μη μπορούμε να πιούμε έναν καφέ σαν άνθρωποι, να μη μπορούμε να χαλαρώσουμε, να μη μπορούμε να ξεφύγουμε από τα αρρωστημένα γρανάζια της γκετοποίησης της προσωπικής ελευθερίας.
Ναι, είναι γκετοποίηση… από τη στιγμή που τα πάντα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος και τη στέρηση λίγων στιγμών χαλάρωσης.
Όλα στο πόδι και σ’ όποιον αρέσει! Δικαίωμα σε κάθε είδους απόλαυση, έχουν μόνο οι «έχοντες»…
Εκεί μας έφτασαν όλες οι προοδευτικές δυνάμεις, αυτοί που κάθε τόσο νοιάζονται για εμάς και δίνουν αγώνα για να μη δούμε άσπρη μέρα…
Μια ανάμνηση γλυκιά θα αποτελεί από την 1η Ιουλίου η στάση για έναν καφέ στο παραδοσιακό καφενείο, στο café της γειτονιάς μας, σε ένα in café της πόλης… καθώς πιο φτηνά θα αγοράζει μια παρέα ένα μπουκάλι ουίσκι ή μια βότκα, από το να μαζευτεί και να πιεί ένα καφέ!
Εικόνα βγαλμένη από διηγήσεις του χθες θα είναι για τις γενιές που ακολουθούν, πίνακας ζωγραφικής στη σκέψη μας, για όλους εμάς τους «φτωχούς συγγενείς» που δεν θα έχουμε την άνεση να κάνουμε μια «στάση καφέ»…
Το «One coffee stand» έρχεται στη ζωή μας για να ενταχτεί και αυτό στην απόλαυση της στιγμής, όπως και τόσα άλλα!!!
Έναν με ολίγη ελαφρύ παρακαλώ κι ας είναι ο τελευταίος…