Άρχισαν οι αιτήσεις για τον κοινωνικό τουρισμό, άρχισαν οι πρώτοι έλεγχοι από την αρμόδια υπηρεσία και μένει σε λίγες μέρες να λάβουν οι τυχεροί, το οριστικό «ok» για τη συμμετοχή τους σ’ αυτό.
Και λέω τυχεροί, γιατί μην κοροϊδευόμαστε, λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να κάνουν άνετα διακοπές και να μην τους λείψουν τα χρήματα που θα χαλάσουν σ’ αυτές!
Οι περισσότεροι και μόνο στη σκέψη, βράζουν στο ζουμί τους. Μετράνε τα κουκιά και δεν τους βγαίνουν, όσες αλχημείες και να κάνουν, όσες εκπτώσεις και να υπολογίσουν ότι μπορεί να έχουν σε κάθε περίπτωση.
Το γιατί είναι απλό και δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος αφελής που να πιστεύει ότι όλα αυτά είναι υπερβολές και ψυχολογική πίεση… προς τον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο.
Έτσι, αν μια τετραμελής οικογένεια πει ότι θα πάει για μια εβδομάδα διακοπές, δηλαδή μιλάμε για έξι διανυκτερεύσεις, για δύο σίγουρα γεύματα την ημέρα, έξοδα μετακίνησης, οδικώς βεβαίως βεβαίως και τα «σχετικά», τα 2.000 ευρώ… είναι στο νερό.
Και αν πεί ότι θα πάει μ’ αεροπλάνα και βαπόρια, άντε γειά…
Ούτε δικαίωμα για λίγες ημέρες χαλάρωσης δεν έχουμε πλέον, σε μια χώρα που έχει βυθιστεί στην κατάθλιψη, στην ανασφάλεια, στις δολοφονίες, τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις βίας, στην κατά συρροή μαύρη εργασία, στη βία, την πορνεία μες τα σπίτια για μια χούφτα ευρώ και την κακοποίηση κάθε μορφής, δίχως ίχνος ασφάλειας και αστυνόμευσης, σε μια χώρα που ο καθένας μεταφράζει και εκτελεί το νόμο όπως τον εξυπηρετεί και όπως τον βολεύει.
Και αν ψάχνεις τον χαμένο της ιστορίας, δεν θα χρειαστεί να γίνεις «Νικολούλη» για να τον ανακαλύψεις, γιατί είσαι εσύ, είμαι εγώ, οι ανοχύρωτοι πολίτες που κανένα κράτος δεν κοιτάζει τις πραγματικές μας ανάγκες, αλλά δίνει απλόχερα τα πάντα στους «φιλοξενούμενους» πολίτες άλλων χωρών, δίχως μέτρο, μα και ούτε ελέγχους…
Αλλά, σου δίνει δέκα διανυκτερεύσεις στο πρόγραμμα του κοινωνικού τουρισμού, αν επιλέξεις να πας στα νησιά που έχουν κάνει απόβαση οι μετανάστες, έτσι για να τους κάνεις παρέα και για να υιοθετήσεις τον τρόπο ζωής τους, μιας και αυτός θα είναι και ο δικός μας… οσονούπω!
Παύλος Ανδριάς