Έχοντας απέναντί σου τη σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη, δίχως φώτα… προετοιμάζεις τον εαυτό σου να «συμμετέχει» στο έργο που θα ακολουθήσει, με μοναδικό στοιχείο την υπόθεσή του:
«Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι 16 χρόνων κατηγορείται για φόνο. Η τύχη του είναι στα χέρια 12 ενόρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι ένοχο. Σ’ αυτή την περίπτωση η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι 12 άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο, άλλοτε ταυτίζονται κι άλλοτε συγκρούονται. Πρέπει να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας, ο καθένας από αυτούς, τη συνείδησή του αλλά και τις συνειδήσεις των υπολοίπων. Οι 12 ένορκοι αντικατοπτρίζουν τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή».
Τα φώτα ανάβουν και το έργο που φέρει την υπογραφή της σκηνοθέτιδας Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, αρχίζει…
Οι 12 ένορκοι, κάθονται απέναντί σου και όπως γνωρίζεις, είναι αντιμέτωποι με τις συνειδήσεις τους. Το ίδιο και συ, ο απλός θεατής. Ο 13ος ένορκος, που δεν θα μιλήσεις ποτέ, αλλά που από την πρώτη στιγμή, θα ήθελες να είχες συμμετοχή.
Όλα τα στοιχεία, είναι κατά του νεαρού…
Ένας όμως από τους ενόρκους, φωνάζει «ΑΘΩΟΣ» και εκεί η ψυχολογική φόρτιση, γίνεται το πρώτο στοιχείο που καλείσαι να διαχειριστείς.
Δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό κατά τη ροή της παράστασης που να σου επιτρέψει να χαλαρώσεις, δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο που να σε αφήνει αδιάφορο ή να σε κάνει να «αμφισβητήσεις» τις τοποθετήσεις όλων των ενόρκων.
Άρα μιλάμε για ένα έργο γεμάτο ένταση, παλμό, νεύρο, μοναδικές ερμηνείες από ένα δυνατό casting ηθοποιών που σου δίνουν την αίσθηση πως λειτουργούν αυθόρμητα, σα να ήταν στον πραγματικό χρόνο της δίκης.
Δίχως να θέλω να αποκαλύψω «πολλά» στοιχεία του έργου, θα σας αναφέρω πως μέχρι το τέλος κανείς δεν είναι σίγουρος πως μπορεί να μαντέψει το αποτέλεσμα, παρά τις απρόσμενες ανατροπές, καθώς το βάρος της απόφασης να θανατωθεί ένα παιδί, είναι μεγάλο.
Το αν θα υπάρξει το δικαίωμα της «Δεύτερης ευκαιρίας», θα ήταν υπερβολή να σας το αποκαλύψω…
Μπορώ να σας πω όμως, πως ο προβληματισμός και τα μηνύματα που μας προσφέρει απλόχερα αυτή η παράσταση, είναι κάτι το μοναδικό.
Όσο για τους ενόρκους και την απόδοση του ρόλου τους, κρατήστε αυτό:
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 1 Δημήτρης Δεγαΐτης, ο ισορροπιστής
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 2 Κωνσταντίνος Μπάζας, ο ευγενικός αντίλογος
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 3 Θανάσης Κουρλαμπάς, ο παγιδευμένος
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 4 Αλέξανδρος Καλπακίδης, ο αινιγματικός
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 5 Νίκος Βατικιώτης, ο έντονα προβληματισμένος
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 6 Τάσος Παπαδόπουλος, ο εκφραστής του πράττω
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 7 Ορέστης Τρίκας, ο χαλαρός παρατηρητής
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 8 Μάνος Ζαχαράκος, ο ορθολογιστής
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 9 Παντελής Παπαδόπουλος, ο ήρεμος στοχαστής
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 10 Κώστας Καζανάς, ο ευέξαπτος
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 11 Λευτέρης Βασιλάκης, ο καταλύτης
ΕΝΟΡΚΟΣ Νο 12 Σωτήρης Δούβρης, ο κοινός νους της κοινωνίας
Ποια όμως θα είναι η τελική ετυμηγορία τους;
Ευκαιρία να πάτε στο θέατρο Αλκμήνη και να δείτε την παράσταση, που ανεβαίνει για 6η χρονιά…
Παύλος Ανδριάς
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
aylogyros news