Ναι, ναι… σύντομα απ’ ότι φαίνεται θα μπει για τα καλά στη ζωή μας, από τη στιγμή που υπάρχουν συνάνθρωποί μας, που πραγματικά πεινάνε.
Πιστέψτε με, δεν είναι υπερβολή αυτό που σας λέω, αλλά η αλήθεια…
Σίγουρα δεν τους συναντάς στα café ή στα φαγάδικα της Αράχωβας, εκεί που συχνάζουν οι τηλεοπτικές κάμερες, ούτε στα τσιτσιδόμπαρα της Μυκόνου.
Τους διακρίνεις όμως εύκολα αν κάνεις μια βόλτα στις λαϊκές αγορές ντάλα μεσημέρι που πέφτουν οι τιμές ή στα συνοικιακά μαγαζιά που εν έτη 2022, ψωνίζουν βερεσέ… με τους καταστηματάρχες να μπαίνουν εγγυητές στο ίδιο τους το μαγαζί, γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
«Ο Φ.Π.Α στα τρόφιμα, δεν θα μειωθεί…» σου λένε όσοι ξέρουν κι εκεί έρχεσαι να αναρωτηθείς, πως θα τα βγάλουμε πέρα, όταν για πέντε ντομάτες πληρώνεις 4,30 ευρώ!!!
Και να ήταν μόνο οι ντομάτες! Τα πάντα έχουν πάρει αύξηση, τα πάντα είναι απλησίαστα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να κοιτάζεις προϊόντα στα ράφια και να σου πέφτουν τα σάλια…
Η φτωχοποίηση στο μεγαλείο της, σε μια κοινωνία που σαπίζει εκ των έσω, αφού για μια ακόμα φορά, τίποτα δεν λειτουργεί με πρόνοια και φροντίδα για το ανθρώπινο γένος.
Θα έρθει «επίδομα προϊόντων», γράφουν οι φυλλάδες, θα έρθει πριμ στην κατσαρόλα, λένε τα παπαγαλάκια… χλευάζοντας την καθημερινότητα, λες και είναι σίγουροι πως όλα αυτά που συμβαίνουν, αφορούν τους άλλους και όχι αυτούς.
Το καλάθι της νοικοκυράς ανήκει στο παρελθόν, καθώς με αυτή την ακρίβεια, δεν μπορεί να ψωνίσει και πολλά αγαθά. Επεινάσαμεν αδέρφια, αλλά απ’ ότι φαίνεται, δεν το έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί!
Τι πρωτότυπο θα μου πείτε… από τη στιγμή που βασικές αρχές δεν υπάρχουν πλέον στη ζωή μας, στην καθημερινότητά μας. Αξιοπρέπεια, φιλότιμο, αλληλεγγύη, ανθρωπιά!!!
Μα τι λέω! Ξέχασα πως αυτά είναι εκφράσεις που τις συναντάς σε μυθοπλασίες και αφηγήματα του χθες. Βλέπεις, η Ελλάδα άλλαξε σελίδα, αλλά εμείς μάλλον κοιμόμαστε με τα τσαρούχια.
Παύλος Ανδριάς