«Είδα τα μάτια σου κλαμένα καλή μου και πόνεσε η ψυχή μου…» λέει το λαϊκόν άσμα και ούτε λίγο ούτε πολύ, το ίδιο διαπίστωσα κι εγώ όταν είδα πρωί πρωί τη φίλη μου την Ευτυχία με κάτι μάτια πρησμένα, σαν αυγά στρουθοκάμηλου! «Τι έγινε;» τη ρώτησα με αγωνία και τραβώντας με από το χέρι πήγαμε…
Ναι φίλες και φίλοι και μην σας προκαλεί εντύπωση, καθώς σε τούτη τη χώρα τα πάντα μπορούν να συμβούν και όλα είναι ικανά να γίνουν, αρκεί να υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση. Για τη στιγμή, μη δίνεται και μεγάλη σημασία! Και στην προκυμμένη περίπτωση ο δικός μας άνθρωπος είναι ο πρωθυπουργός μας και…
Για κάποιο λόγο γίνονται όλα και θα ήμασταν ηλίθιοι αν πιστεύαμε ότι συμβαίνει κάτι άλλο, μιας και ξαφνικά όλοι μας αγάπησαν και θέλουν το καλό μας!!! Από τους υποψήφιους τοπικούς άρχοντες, μέχρι υποψήφιους υπουργούς και άντε πρωθυπουργούς, που έχουν χάσει τον ύπνο τους σχεδιάζοντας την επόμενη μέρα για το καλό μας… για το άριστο μέλλον…
Μην απορείς για ότι βλέπεις να συμβαίνει γύρω σου τούτες τις μέρες… Μην κρίνεις αυτούς που δίνουν τα χέρια και ασπάζονται για το δήθεν καλό το δικό σου! Μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, αν πρώτα δεν ακούσεις τι έχουν να σου πουν… Μη γυρίζεις την πλάτη σε κάποιον που δεν έκανε κάτι για σένα! Μην…
Δεν αντέχουμε, λυπηθείτε μας… Έχουμε στεγνώσει δεν το αισθάνεστε; Πόση δύναμη ψυχής χρειάζεται για να συμβιβαστούμε με τις τόσες αποκαλύψεις, πόσα δάκρυα πρέπει να χύσουμε για να πειστείτε ότι έχουμε συγκλονιστεί απ’ όσα με ειλικρίνεια μας λέτε; Σας πιστεύουμε… Ξέρουμε ότι σας ενδιαφέρει το καλό μας, καθώς το βλέπουμε καθημερινά από τα έργα σας. Βλέπουμε…
Αδιάβαστοι πιάστηκαν όλοι και τώρα τρέχουν να προλάβουν το τρένο!!! Από τη μια οι μετανάστες που πίστεψαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, από την άλλη η ξεφτίλα της Πολιτείας στα Εξάρχεια και το κυνηγητό… Και να ήταν μόνο αυτό! Αναδρομικά τάζουν στον κόσμο, για μια ψήφο της οκάς, αλλά και θα γκρεμίζουν λένε ότι…
Ναι, γιατί δεν έχουμε καμία διάθεση και πρόθεση να τα συνεχίσουμε τη νέα χρονιά που έρχεται… Πέρασε μια χρονιά γεμάτη ανασφάλειες, κοροϊδίες, υποσχέσεις, αυταπάτες, χαμένες ευκαιρίες και ισορροπίες, πέρασε όμως και ένας χρόνος που μας δίδαξε πολλά και συνεχίζει να το κάνει ακόμα και τώρα, λίγες ώρες πριν περάσει έξω από το κατώφλι της ζωής…
Τινάζει την μπάνκα στον αέρα η παρέα του ΣΥΡΙΖΑ, μες τις γιορτές και αρέσει… αφού ο Αλέξης δεν παίζει με τις λέξεις. Είναι Large το αγόρι και το δείχνει! Όσο και να λένε οι οικονομικοί αναλυτές ότι η χώρα βρίσκεται στην ζώνη κινδύνου και ότι όλα είναι ρευστά… τόσο εκείνοι στην Κουμουνδούρου πεισμώνουν και θέλουν…
Το τι γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου, είναι ένα άτοπο ερώτημα, κάτι που προσβάλει τον κάθε Έλληνα που έχει μνήμη και «φωνή». Η «εξέγερση του Πολυτεχνείου», ήταν μια κίνηση από τους φοιτητές, απέναντι σε ένα τοίχος, σε μια καθοδηγούμενη στρατιά που ήθελε τον κόσμο υποταγμένο στα θέλω της… Τα νιάτα μπήκαν μπροστά και γύρισαν…
Μπήκε στη ζωή μας σαν αστραπή ρίχνοντας μπογιές στα γραφεία το ΣΥΡΙΖΑ στις 8 Μαρτίου του 2015 και από κει και πέρα, φύσηξε γι’ αυτούς άλλος αέρας… Αχ αυτή η Κουμουνδούρου, χρόνια τώρα… ότι «γεννάει», το αναθρέφει με ένα ξεχωριστό και διαφορετικό τρόπο!!! Anyway… Αυτά είναι ψιλά γράμματα για όλους εμάς τους κοινούς θνητούς της…