Το δες, το έπαιξες… το ξαναέκανες και σου άρεσε…
Μη το επαναλάβεις όμως, γιατί ξέρεις τι θεωρείται…
Ναι, καλή η αυτοϊκανοποίηση… αλλά μέχρι ένα σημείο, μέχρι εκεί που δεν προσβάλεις, δεν μειώνεις και δεν αφαιρείς τη ζωή του άλλου.
Μέχρι εκεί που δεν αφαιρείς το δικαίωμα στον άλλο να ζήσει, μέχρι εκεί που για το δικό σου «καλό» ή «βόλεμα», δεν χρειάζεται να υποφέρει ένας ολόκληρος λαός.
Να δεχτώ ότι κάποτε ήσουν μικρός και δεν ήξερες, να το δεχτώ…
Να δεχτώ ότι και την επόμενη φορά έπεσες θύμα προπαγάνδας, να το δεχτώ…
Άντε να δεχτώ ότι «έχαψες» κι εσύ το παραμύθι «λεφτά υπάρχουν», ή «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», ή τόσα όλα ψέματα που σου αράδιασαν για να σου αποσπάσουν ύπουλα την ψήφο…
Το να σε αποκαλούν όμως «μαλάκα», να σου το δείχνουν, να «ασελγούν» επάνω σου και εσύ να συνεχίζεις να είσαι γονατιστός στα τέσσερα και να τους υπηρετείς… ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!
Δεν υπάρχει, όταν θέλεις να θεωρείς τον εαυτό σου μορφωμένο, όταν λες ότι αγωνίζεσαι για το καλό των άλλων, όταν δηλώνεις ότι είσαι μέλος σωματείων και οργανώσεων που μοχθούν για τη σωτηρία του πλανήτη… και την ίδια στιγμή, πηγαίνεις πίσω από το παραβάν και παίζεις… το στυλό σου.
Κάτι σου συμβαίνει και πρέπει να το κοιτάξεις άμεσα, καθώς τη δική σου «αρρώστια», δεν είναι υποχρεωμένος να την κουράρει ο άλλος, ούτε να κολλήσει από τα μολυσμένα μικρόβια που κουβαλάς τόσα χρόνια στο κεφάλι σου…
«ΕΙΣΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ»… πρέπει να το δεχτείς.
Αν είναι δυνατόν, μετά από τόσα να συνεχίζεις να εθελοτυφλείς και να μην λυπάσαι τις ανθρώπινες ζωές που έχουν χαθεί, τις τόσες χιλιάδες περιουσίες που έχουν καταστραφεί, τους γονείς μας που υποφέρουν βλέποντάς μας να έχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας… τα παιδιά μας που αδυνατούν ν’ ακολουθήσουν εκπαιδευτικά ή επιμορφωτικά προγράμματα, γιατί κάποιοι συνεχίζουν να θέλουν ένα λαό «ΑΧΡΗΣΤΟ» και «ΑΒΟΥΛΟ».
Στείλε λοιπόν στα τσακίδια όλους εκείνους που σε παραμύθιασαν, πέτα στα σκουπίδια τις κομματικές ταυτότητες, αποποιήσου αριστερές και δεξιές φιλοσοφίες των οπισθίων, άδειασε το μυαλό σου απ’ ότι βρώμικο σου είχαν πλασάρει τα παπαγαλάκια της ενημέρωσης… και άπλωσε το χέρι σου.
ΕΝΑΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΟΥ, ΣΕ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ…
ΜΗΝ ΑΡΝΗΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΑΥΡΙΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ
ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΣΟΥ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟ ΖΩΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ
ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΧΕΙΣ ΝΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ…
Παύλος Ανδριάς