Λίγες ημέρες έμειναν για να γιορτάσουμε το Πάσχα του καλοκαιριού, τον Δεκαπενταύγουστο ή την Καλή Παναγιά όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά αν δεν μας βοηθήσει η ίδια… μόνο γιορτή δεν θα κάνουμε.
Βλέπεις, τα «άσχημα» μαντάτα είναι απανωτά, με αποτέλεσμα να έχουν χαθεί οι ισορροπίες και η ψυχραιμία που χρειάζεται να έχουμε αυτές τις δύσκολές ώρες…
Σε κατάσταση αυξημένης επιφυλακής βρίσκεται η Αθήνα στα όσα έχουν σχέση με το Αιγαίο, καθώς το Orus Reis και τα τουρκικά πολεμικά είναι έτοιμα να ρίξουν «άγκυρα» στο Καστελόριζο, ανείπωτη η τραγωδία στην Εύβοια με τους επτά νεκρούς, τον έναν μέχρι τώρα αγνοούμενο από τις πλημμύρες και περίπου 2.500 κατεστραμμένα σπίτια, αλλά και τα νέα αυστηρά μέτρα για τον κορωνοϊό που έρχονται και συνθέτουν ένα «κολαστήριο» για όλους μας.
Οι γελοιότητες από την άλλη με τις κλασικές πολιτικές κονταρομαχίες δεν έχουν τελειωμό, δείχνοντάς μας περίτρανα πόσο ανίκανοι είμαστε να εκλέξουμε μια ικανή εξουσία η οποία θα μας τιμά για την επιλογή μας… δεν βοηθούν την κατάσταση!
Είμαστε στο μάτι του κυκλώνα; Είμαστε άξιοι των επιλογών μας; Είμαστε «δειλοί» να υψώσουμε το ανάστημά μας; Επικρατεί δουλοπρέπεια απέναντι στις τοπικές αρχές ή αδυνατούμε να πιστέψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε;
Αλήθεια ποιος θα μπορούσε να απαντήσει σε όλα αυτά, ποιος θα έλεγε ναι «φταίω» και θα έβγαινε πρώτος στην πλατεία ως το «καλό παράδειγμα» για να παρασύρει και τους άλλους, όλους εμάς; Ποιος;
Δύσκολη η απόφαση, μα πιο πολύ, δύσκολο και το εγχείρημα…
Και εκεί είναι που σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, αποποιούμενοι τις ευθύνες και τις επιλογές μας και ζητάμε ένα θαύμα από την Παναγιά, εκλιπαρώντας την να μας σώσει από την καταστροφή, από τα λάθη μας, τα χιλιάδες λάθη μας.
Γιατί, το να κατηγορούμε τους άλλους, είναι το πιο εύκολο, το πιο ανώδυνο! Το να παραδεχόμαστε όμως πως εμείς από μόνοι μας βγάλαμε τα ματάκια μας, ακατόρθωτο…
Έτσι, αν θέλουμε κάποια στιγμή να σταματήσουμε να είμαστε υποχείρια των καταστάσεων, οφείλουμε να διορθώσουμε τα λάθη μας, να στηρίξουμε τους αδύναμους, να γυρίσουμε την πλάτη στους πολύχρωμους «πολιτικάντες», να εφαρμόσουμε τους νόμους και να σταματήσουμε να είμαστε οι δικαστές των πάντων… αν δεν θέλουμε κάποια στιγμή και η Παναγιά να μας πει: «Συν Αθηνά και χείρα κίνει».
Καλή Παναγιά σε όλους, τιμώντας τους ίδιους μας τους εαυτούς…
Παύλος Ανδριάς