Ήταν ένα ηλιόλουστο απόγευμα που οι αυλικοί είπαν στον Αλέξη, ενώ εκείνος προσπαθούσε να αντιγράψει τις ασκήσεις των μαθηματικών από το Γιαννάκη, ότι οι «δούλοι» αποφάσισαν να του δώσουν την εξουσία. Ο Αλέξης χάρηκε, ανέβηκε στο πατίνι του και άρχισε να τρέχει στους δρόμους, φωνάζοντας «we did it, τα καταφέραμε», όταν ξαφνικά είδε μπροστά του […]
Με ένα πλατύ χαμόγελο βγήκε από το γραφείο του και καμαρωτός – καμαρωτός, πήγε στο γραφείο του, κάνοντας νόημα στη Δημητρούλα να τον ακολουθήσει. Κάθισε στην καρέκλα του, ρούφηξε μια γουλιά καφέ που εκείνη του είχε παραγγείλει και ανάβοντας τσιγάρο, αδιαφορώντας για τα νοήματα που του έκανε η κοπέλα να το σβήσει, ακούμπησε το σώμα […]
Με αυτό το ερώτημα θα υποδεχθούν με την αρχή του νέου σχολικού έτους, οι δάσκαλοι γονείς και μαθητές, αν θέλουν να παραμείνουν στις θέσεις τους, κάτι που σημαίνει ότι το φετινό καλοκαίρι, θα το φάμε στις λεκτικές προπονήσεις! Ο Φίλης ήρθε για να μείνει… και δεν μπορούμε να πούμε τίποτα, μιας και ποτέ δεν ξέρεις […]
Πίκρα, απογοήτευση και κατήφεια… ίσως είναι μερικά από τα συναισθήματα που πλημμυρίζουν κάποιον, όταν λαμβάνει μέρος σ’ ένα διαγώνιο και το αποτέλεσμα δεν τον ικανοποιεί, δεν του επιτρέπει να γευτεί τη χαρά της επιτυχίας. Αφορμή για να γράψω αυτές τις αράδες στάθηκε η ανακοίνωση των νικητών για τα βραβεία Public, που αρκετοί «δημιουργοί» έλαβαν μέρος, […]
Από τη στιγμή που η οικογένεια εδώ και καιρό έχει γίνει τσικουλάτα στικιτά και η πατρίδα ξέφραγο αμπέλι, ήρθε και η ώρα της θρησκείας να γίνει έρμαιο των υπολογιστών και των νέων αντιλήψεων! Μπορεί ν’ ακούγεται παλαιομοδίτικο, μπορεί να ενοχλεί πολλούς το «θρησκεία- πατρίδα- οικογένεια», μπορεί να λένε φασίστες όσους πιστεύουν ακόμα σε αυτό το […]
Πότε έφυγαν τα Χριστούγεννα, πότε σουβλίσαμε το αρνί, πότε μαζέψαμε στο σπίτι τα χαλιά, πότε φεύγει ο Μάης… ούτε που το καταλάβαμε!!! Κι έφτασε καλοκαίρι. Το θέρος και το κακό μας το ριζικό, μιας και φέτος θα ξανακάνουμε ηλιοθεραπεία στο μπαλκόνι του σπιτιού μας, με μόνη εξαίρεση την εβδομάδα του κοινωνικού τουρισμού, εκεί που πηγαίνεις […]
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Αρχιμήδης άκουγε τα ίδια λόγια από τη θεία Ισμήνη, η οποία χρησιμοποιώντας το φλιτζάνι του καφέ, του έλεγε να προσέχει και να προσέχει, σε βαθμό που του είχε κάνει τα νεύρα κρόσσια. Αυτά σκεφτότανε καθώς κατέβαινε την ξύλινη σκάλα και χαμογελώντας άνοιξε την πόρτα και βγήκε στο πεζοδρόμιο, […]
Το ασφαλιστικό, το ασφαλιστικό είναι ένα μαρτύριο που ζούμε δίχως τελειωμό. Όπως δείχνουν τα πράγματα καμία κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν έχει βρει τη λύση για την επίλυση αυτού του προβλήματος, ή πιθανόν να μην θέλει να δώσει ένα τέλος, καθώς πίσω από αυτό το «παιχνίδι», πολλοί βολεύονται. Τόσο δύσκολο είναι να δοθεί ένα τέλος; Με […]
Και να πεις ότι δεν του το είχε πει η θειά του η Ισμήνη… καθώς έπιναν τον καφέ τους στο μικρό σαλονάκι του σπιτιού της στην Κυψέλη, που τα τελευταία χρόνια τον φιλοξενούσε, μιας και η αδερφή της ζούσε στην επαρχία με τον δεύτερο άντρα της… το νέο μεγάλο της έρωτα. «Μπελάδες βλέπω στο δρόμο […]
Τώρα που σφίξανε τα γάλατα και στο τσακ είμαστε να κάνουμε το… απ’ αυτό μας παξιμάδι, ήρθε η ώρα ν’ αλλάξουμε και τον τρόπο στα ψώνια μας, μιας και έχουμε συμπληρωματικές αντικαπιταλιστικές εκπτώσεις, για πρώτη φορά. Κοιτάζουμε ντουλάπες και συρτάρια, ρωτάμε τους κολλητούς αν τους περισσεύει κανά σκουτί και αν όχι, βγάζουμε το κομπόδεμα πίσω […]