Δεν μπορώ να φανταστώ τι είχε στο μυαλό της η Άννα Μητσοπούλου όταν έγραφε αυτό το βιβλίο, μιας και εκεί που πάω να καταλήξω σε κάτι… έρχεται και μου τα ανατρέπει όλα μονομιάς!
Έτσι, πιάνοντάς το πάλι από την αρχή, αποφάσισα να κρατήσω σημειώσεις, σίγουρος ότι αυτή τη φορά θα καταφέρω να πιάσω το συγγραφικό της ίστρο… εκεί που θα ξαπόσταινε, ανάμεσα με μια εκρηκτική σκηνή των ηρώων της και σε μια ψυχική της κατάθεση, έχοντας αφουγκραστεί εξ’ αρχής τον ύμνο της προς την αγάπη.
Και ναι, η Άννα… μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, αγγίζει πολλά θέματα της καθημερινότητας που αρκετοί από εμάς τα προσπερνάμε, μιας και δεν είναι εύκολο να μπούμε στην ψυχοσύνθεση του άλλου και να πορευτούμε μαζί του, δίνει απαντήσεις και λύσεις, πλέκοντας μια όμορφη ιστορία με γνώμονα την αδελφική αγάπη.
Αδιαφορώντας αν αυτό που γράφει, θεωρηθεί κουραστικό από κάποιους ή αν η απλόχερη περιγραφή εικόνων και αισθημάτων προκαλέσει αμηχανία στον αναγνώστη, κάνοντας χρήση σωστών λέξεων και εννοιών, του αποσπά έντεχνα την προσοχή και μεταφέροντάς τον στον δικό της χώρο, του δίνει τις όποιες απαντήσεις, άξιες να τον κάνουν να αγαπήσει αυτό που διάβασε…
Η Άννα ακόμα φροντίζει να διοχετεύσει στον αναγνώστη τη θεωρία των συσχετισμών και των παράλληλων ζωών, έτσι ώστε κλείνοντας το βιβλίο να έχει αποκομίσει ό, τι ποιο πολύτιμο είχε να του προσφέρει. Τη γνώση…
Τη γνώση για το άγνωστο, για τη ζωή των άλλων, για τις θυσίες των ανθρώπων, για τα όσα ήθελαν να ζήσουν, αλλά δυστυχώς κάποιοι δεν πρόλαβαν!!!
Το «Σαν δυο σταγόνες νερό» λοιπόν, είναι ένα βιβλίο άξιο θαυμασμού και μελέτης, μιας και η συγγραφέας, μας διδάσκει ανθρωπιά και κοινωνικές αξίες… σε όλους μας.
Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας – Δημοσιογράφος
www.aylogyros news.gr