«Γράμματα χωρίς αποστολέα και χωρίς παραλήπτη», γράφει ο Πρόδρομος Doe στο ξεκίνημα του βιβλίου του και δεν σας κρύβω ότι αυτή η εισαγωγή, είχε κάτι το διαφορετικό, κάτι «έξυπνο» μέσα του… ικανό να με κερδίσει και να με βάλει στη διαδικασία να συνεχίσω τη μελέτη.
Ο συγγραφέας στήνοντας όλο το πλάνο δράσης πάνω σε κάτι έξυπνο, διασκεδαστικό, απλό αλλά και παράλληλα αληθινό, που δεν είναι τίποτε άλλο από τις ανθρώπινες σχέσεις και τις συνθήκες διαβίωσης σε μια σύγχρονη κοινωνία, καταφέρνει να κερδίσει τον αναγνώστη, καθώς του δίνει τρόπους διαφυγής από τη μοναξιά και την αποξένωση που λίγο πολύ βιώνει…
Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες των ενοίκων μιας πολυκατοικίας διασκεδάζουμε, λαμβάνουμε τα μηνύματα που «στέλνει» ο συγγραφέας περί απλότητας, ειλικρίνειας, συντροφικότητας, αποποίησης «ομαδικών ταυτοτήτων» χρωμάτων, αποχρώσεων και εντυπώσεων και δίχως να το καταλάβουμε γινόμαστε ένα μ’ αυτούς του ενοίκους, σαν να είμαστε εμείς.
Ένα βιβλίο αληθινό, με κατανοητή γραφή, δράση και εξιστόρηση που δεν σε κουράζει, αλλά αντίθετα όπως προείπα, σε διασκεδάζει και σε ψυχαγωγεί…
Παύλος Ανδριάς
by Aylogyros news