«Είναι να το’ χεις…», λένε στο χωριό μου και απ’ ότι δείχνει η Μαρία Ρουσάκη, με αυτό της το μυθιστόρημα, νέο ξεκίνημα στην ουσία… μετά από τη συγγραφή σαράντα παιδικών βιβλίων και έχοντας στη «σάκα» της, τίτλους και διακρίσεις.
Η Μαρία μέσα από αυτό της το έργο, ένα άριστα συγκροτημένο κοινωνικοιστορικό μυθιστόρημα ουσίας και όχι επίδειξης γνώσης και αλαλαγμούς συγγραφικής παράκρουσης, έρχεται να δώσει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να κάνει παράλληλα με τους ήρωες, ένα εσωτερικό ταξίδι λύτρωσης συναισθημάτων, αλλά και μια αναστροφή στον τρόπο σκέψης και αντίληψης των πραγμάτων.
Δίχως να φλυαρεί και έχοντας γνώση του τι σημαίνει σφιχτή πλοκή, συνθέτει ένα υπέροχο παζλ αισθημάτων και εικόνων, που σε συνδυασμό με την εύκολη γραφή, γράφω για να πω και όχι για να εντυπωσιάσω, κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση και σε τροχιά άμεσης ροής των εξελίξεων.
Και αν κάποιος θα ήθελε να χαρακτηρίσει με μια λέξη αυτό το βιβλίο, εύκολα θα έλεγε αυτό: «ΖΩΝΤΑΝΟ»
Βέβαια, για να πεις ότι ζω αυτό το βιβλίο, πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ένα πράγμα.
Η ζωή έρχεται μέσα από τη γέννηση… και μόνο αν έχεις αγνά αισθήματα και καθαρή καρδιά, μπορείς να γίνεις «εραστής» του καλού, φίλος με το δάκρυ και συνοδοιπόρος με ότι έχει να σου δώσει μηνύματα ζωής, για τη μετανάστευση και την κάθε είδους φυγή.
Και η Μαρία, το κατάφερε…
Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας – Δημοσιογράφος
www.aylogyros news.gr